Bellardi (Ballardi, Balarelli) Teodor († 1864), oficer w powstaniu styczniowem. Z pochodzenia bliżej nieznany, rodem z Prus wschodnich, b. oficer pruski, walczył pod Zygmuntem Chmieleńskim w bitwie pod Rudnikami (Krakowskie) 28 VII 1863, w której podczas cofania się z kilku kawalerzystami został odcięty od głównego oddziału. Pod Jeziorkiem (Sandomierskie) 29 X 1863 dowodził »gwardją przyboczną« gen. Bosaka, a pod Lipnem (Krakowskie) 21 I 1864 stał już na czele małego oddziału jazdy, »żandarmerji narodowej«, gdzie po dwukrotnem starciu z nieprzyjacielem, zaatakowany przez majora Paszczenkę, a następnie przez kapt. sztab. Kołpakowa, z niedużemi stratami w ludziach i materjale wojennym, zmuszony był do ucieczki. W nocy na 5 II 1864 zaalarmował B. na czele oddziału złożonego z 20 kawalerzystów załogę rosyjską w Jędrzejowie (Krakowskie), a ubiwszy dwóch kozaków i zabrawszy kilka kociołków do gotowania strawy, cofnął się o milę ku Złotnikom. Tu jednak uległ przeważającej sile wroga, stracił cały oddział, a sam ciężko ranny dostał się do niewoli i na mocy wyroku sądu wojennego został rozstrzelany w Wodzisławiu dnia 7 V 1864, licząc zaledwie 30. rok życia. Inne źródła podają, że rozbicie oddziału B. miało miejsce pod Jakubowem. B. odznaczał się osobistą odwagą i wytrwałością bojową, niemniej jako dowódca należy do mniej popularnych postaci powstania styczniowego spowodu bezwzględnego wybierania od obywateli podatku narodowego.
»Wiek« (Kraków), nr 1, 1864; Kolumna Z., Pamiątka, cz. I. Kr. 1868; Chołodecki J., Księga pamiątkowa w 40 rocznicę powstania, Lw. 1904, 123; Zieliński S., Bitwy i potyczki 1863–1864, Rapperswill 1913, 143, 173, 186, 187.
Justyn Sokulski